Stel jezelf voor als een cirkel. Wanneer je gecentreerd bent (midden in jouw cirkel), zijn er 360 verschillende standpunten waaruit je kan kiezen. Er zijn namelijk 360° in een cirkel. Een heel gesloten persoon zal enkel werken vanuit één vast, onveranderd standpunt, al het andere buiten beschouwing gelaten. Zij zijn diegenen met oogkleppen op die denken dat alles buiten hun controle valt, dat alles hen altijd maar overkomt. Een open persoon zal zich één iedere situatie kunnen voorstellen vanuit verschillende perspectieven, zal zich vlotjes kunnen roteren in de cirkel, zonder het overzicht te verliezen.
Sommigen zullen bij ‘seks’ bijvoorbeeld enkel aan het lichamelijke aspect denken en zich meteen porno voor de geest halen, alle liefde uit equatie gelaten. Anderen richten hun aandacht omhoog, maar zullen het lichamelijke aspect verwerpen, seks beschouwen als zonde waardoor hun eigen lichaam het object van zonde wordt.
Wat we niet accepteren van onszelf wordt onze schaduwzijde. We moffelen het weg en durven er niet naar te kijken. Onze gevoelens worden onderdrukt onder het mom van ‘zo ben ik niet, zo wil ik niet zijn’. We worden defensief of agressief om niet gekwetst te worden.
Mocht je je zicht in de cirkel verruimen, dan zou je al snel merken dat alles een aspect is van dat ene geheel. We kunnen het licht niet volledig ervaren zonder het donker te kennen. Alles wat we in anderen zien, leeft ook in onszelf. Als we onszelf en anderen minder beoordelen brengen we ons terug in balans.
De schaduw leert ons liefde en mededogen kennen en leert ons vergeven, niet alleen anderen maar ook onszelf. Wanneer de schaduw wordt geaccepteerd kan dit ons genezen, we worden terug heel.
We trekken steeds de mensen en situaties aan waarin de aspecten van onszelf die we vergeten zijn of niet aanvaarden, worden weerspiegeld. Het universum zal blijven proberen om ons te laten zien wie we werkelijk zijn en ons helpen bij deze heelwording.
Phuro! Be inspired!
Phuro! 